ψυχοτρόπος

-α, -ο, θηλ. και -ος, Ν

1. αυτός που επιδρά στις ψυχικές λειτουργίες και στην ψυχική διάθεση τού ανθρώπου

2. φρ. «ψυχοτρόπα φάρμακα»

(φαρμ.) φάρμακα που δρουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα και στον ψυχισμό.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. psychotrope (< ψυχή + τρόπος)].